No se dispone de muchas noticias documentales, se cree que era un castillo de los Condes de Barcelona para controlar a la familil Cruïller, señores de Calonge, pese a estar tierra adentro sirvió de vigía de los piratas. En el siglo XIX se convirtió en masía aprovechando lo que había en pie, por lo que para tener un conocimiento clave, habría que excavar.
Mampostería
Otras (en menores proporciones):
sillares en las esquinas
Planta:
Cuadrada
Elementos arquitectónicos:
430x435 cms y 12 m de altura. Queda un resto de un muro con aspilleras que ha sido reaprovechado para construir una masía.
Estado:
Bueno
Uso actual:
Masía abandonada
Titularidad:
Privado
No se dispone de muchas noticias documentales, se cree que era un castillo de los Condes de Barcelona para controlar a la familil Cruïller, señores de Calonge, pese a estar tierra adentro sirvió de vigía de los piratas. En el siglo XIX se convirtió en masía aprovechando lo que había en pie, por lo que para tener un conocimiento clave, habría que excavar.
VV.AA. Catáleg de monuments i conjunto histórico-artístico de Catalunya. Barcelona, 1990, p.381 BURON, Vicenç. Castells romámics Catalans. Guia. Barcelona, 1989, p. 83-84 VINYOLES, Carme et alii. Castells vius. Girona, 1993 PLADEVALL i FONT, Antoni (dir). Catalunya románica, 8, Barcelona, 1984, p.187-188 COOPER, Edwar. The sentinel of Aragon. London, 1994, p. 18 y 50 CATALÀ i ROCA, Pere (dir). Els castells catalans, II. Barcelona, 1969, p.825 MARTÍN i ROIG, Gabriel. Castells del Baix Empordá, historia i patrimoni. Sant Vicenç de Castellet, 2006. P.29-30 CANER, Pere. La Vall de Calonge, Sant Cel de Guxols, 1987 BADIA i HOMS, Joan. L´arquitectura medieval de l' Empordà. Girona, 1977.p.130 y 137